Pengenalan

Kanak-kanak Pertengahan dan Akhir

• Perkembangan dan pertumbuhan membincangkan perkembangan manusia dari peringkat bayi sehingga kematian. Kelakuan manusia dari setiap peringkat adalah sangat berbeza apabila mereka telah mencapai peringkat dewasa. Manusia telah dikaji sejak bayi lagi iaitu ketika di dalam kandungan. Kita dapat lihat pergerakan manusia bermula dari rahim ibu yang kemudiannya dilahirkan menjadi bayi dan kemudiannya membesar menjadi kanak-kanak. Apabila mengalami proses kematangan, mereka akan memasuki alam remaja yang banyak menimbulkan perbezaan dari aspek mental dan fizikal dan seterusnya menjadi seorang yang lebih dewasa. Peringkat terakhir dalam kitaran hidup manusia ialah kematian yang sememangnya tidak dapat dielakkan.

• Kanak-kanak adalah seorang yang digelar budak atau anak kecil yang dimaksudkan sebagai manusia muda iaitu seorang yang belum mencapai baligh serta belum tahu untuk membuat keputusan dengan sendirinya. Perkembangan kanak-kanak ialah kajian proses dan mekanisme yang bertindak sewaktu perkembangan fizikal dan mental seorang bayi sebelum menjadi orang dewasa. Kanak-kanak terbahagi kepada dua iaitu kanak-kanak awal serta kanak-kanak pertengahan dan akhir, kanak-kanak awal dari usia bayi sehingga umur 6 tahun manakala kanak-kanak pertengahan dan akhir di antara 7 tahun sehingga 12 tahun. Akhirnya kanak-kanak pertengahan dan akhir adalah kanak-kanak mula ingin mengetahui sesuatu yang mereka lihat dan perhatikan.

Pertumbuhan dan Perkembangan Fizikal

Pertumbuhan dan Perkembangan Tubuh

Peringkat pertengahan dan akhir kanak-kanak merupakan tempoh yang tenang. Pertumbuhan dan perkembangan kanak-kanak pada peringkat ini tidak terlalu pesat tetapi konsisten.Pada peringkat permulaan persekolah, kanak-kanak akan meninggi secara purata iaitu dua hingga tiga inci setahun sehingga berumur sebelas tahun.Purata tinggi kanak-kanak perempuan adalah 4 kaki atau 10¼ inci manakala purata tinggi kanak-kanak lelaki adalah 4 kaki atau 9 inci.Pada peringkat ini juga, berat badan kanak-kanak akan bertambah sebanyak 5 hingga 7 paun setahun. Pertambahan berat badan adalah disebabkan pertambahan saiz tulang dan sistem otot serta organ tubuh badan tertentu. Peningkatan berat dan kekuatan motor pada kanak-kanak pertengahan dan akhir adalah diprngaruhi oleh factor genetic dan senaman. Kanak-kanak lelaki pada peringkat ini adalah lebih kuat berbanding dengan perempuan kerana lelaki mempunyai lebih banyak sel otot. Peningkatan tinggi tubuh badan kanak-kanak akan menyebabkan pengurangan lilitan kepala, pinggan, dan kepanjangan kaki.Satu perubahan fizikal yang sukar diperhatikan ialah tulang-tulang lembut kanak-kanak akan terus berkembang menjadi tulang yang matang. Walaubagaimana pun, pada peringkat ini tulang kanak-kanak adalah mudah terpatah.

Perkembangan dan Pertumbuhan Otot

Kemahiran motor kasar

Dalam masa pertengahan dan akhir peringkat kanak-kanak, kemahiran motor kanak-kanak menjadi semakain halus dan lebih halus, berbanding peringkat awal kanak-kanak.Contohnya hanya seorang daripada 100 orang kanak-kanak berusia 5 tahun dapat memukul bola tangkis melepasi jaring manakala bagi kebanyakan kanak-kanak berusia 10 tahun hingga 11 tahun dapat memukul bola tangkis dengan lebih baik. Selain aktiviti lanjutan dari zaman prasekolah seperti menunggang basikal, memanjat dan berlari, menari, berenang, berkasut roda, bermain bola sepak, mereka sekarang lebih cenderung dengan aktiviti sukan berpasukan yang lebih mencabar seperti permainan bola sepak, bola tangkis dan sebagainya. Di samping itu, mereka juga diberi lebih tanggungjawab menjalankan aktiviti seperti membantu ibu menyapu dan mengemas rumah, memasak, menjahit serta membasuh dan melipat baju. Jika menggunakan mesin basuh di rumah, kanak-kanak telah memahami fungsi setiap butang yang perlu ditekan sama ada untuk mengeringkan pakaian atau membilas pakaian. Dengan perkembangan yang begitu terurus, kanak-kanak berasa gembira dengan pencapaian mereka sendiri. Bagi kanak-kanak kemahiran fizikal menjadi sesuatu keseronokan dan merupakan pencapaian yang berguna. Sebaik sahaja kanak-kanak berpindah ke sekolah rendah, bahagian hipotalmus mereka semakin matang, menyebabkan daya kawalan tubuh badan dan kebolehan duduk setempat untuk tempoh masa yang lama bertambah. Walaubagaimanapun, kanak-kanak sekolah rendah masih belum menguasai kematangan fizikal sepenuhnya. Hal ini menyebabkan mereka sentiasa perlu bergerak aktif. Mereka menjadi lebih penat jika duduk terlalu lama berbanding dengan semasa mereka berlari, melompat atau berbasikal. Penting bagi kanak-kanak melakukan pergerakan fizikal bagi menghalusi kemahiran perkembangan mereka seperti melompat tali, melempar bola, bergayut di palang-palang, dan sebagainya.Oleh yang demikian kanak-kanak perlulah melibatkan diri secara aktif dalam kegiatan sukan di peringkat sekolah rendah.Kanak-kanak lelaki pada peringkat pertengahan dan akhir mempunyai motor kasar yang lebih cekap manakala kanak-kanak perempuan mempunyai motor halus yang lebih cekap.

Kemahiran motor halus

Pada peringkat kanak-kanak pertengahan dan akhir, myelination sistem saraf meningkat merupakan kesan daripada perkembangan kemahiran otot halus.Kanak-kanak yang mulai masuk ke alam persekolahan menjadikan otot mata dan tangan mencapai koordinasi yang lebih baik dan bersedia untuk belajar menulis, membaca, mengira dan melakukan aktiviti permainan di luar bilik darjah. Mereka memperoleh kemahiran tersebut apabila otot-otot kecil bertambah terutama di bahagian tanagn dan kaki. Keadaan ini menjadikan segala aktiviti dan pergerakan kanak-kanak tersebut seperti menitis dan menjahit dapat dikawal dengan lebih baik dan sempurna. Kanak-kanak lebih mahir dan cekap menggunakan tangan mereka. Kanak-kanak enam tahun boleh memukul, menampal, mengikat tali kasut, dan membutan baju.Pada umur tujuh tahun, kanak-kanak lebih suka menggunakan pensel berbanding dengan kapur untuk menulis.Saiz perkataan yang ditulis akan menjadi semakin kecil dengan peningkatan umur kanak-kanak.Pada umur 10 hingga 12, kanak-kanak mula menunjukkan kemahiran mengendalikan sesuatu yang serupa dengan cara orang dewasa.

Senaman dan Sukan

Senaman

• Senaman memainkan peranan yang penting dalam pertumbuhan dan perkembangan kanak-kanak.
• Mengikut kajian yang dibuat, kanak-kanak akan aktif selama 30 minit setiap hari .
• Kanak-kanak lelaki adalah lebih aktif berbanding dengan kanak-kanak perempuan.
• Beberapa cara untuk menggalakkan kanak-kanak membuat senaman adalah:
  Ø Sekolah harus menawarkan lebih banyak aktiviti-aktiviti fizikal.
  Ø Sekolah harus memperbaiki aktiviti-aktiviti fizikal yang diperlukan kepada kanak- kanak.
  Ø Ibu bapa harus sentiasa menggalakkan kanak-kanak bersenam. Mereka sendiri juga harus turut serta.
  

Sukan

• Sukan membawa kesan positif dan negatif kepada kanak-kanak.
• Kesan positif menyertai sukan atau permainan adalah seperti berikut:
  Ø Kanak-kanak berpeluang membuat senaman
  Ø Kanak-kanak diberi peluang untuk belajar bagaimana untuk bertanding.
  Ø Kanak-kanak juga berpeluang mempelajari estim kendiri ( self-esteem )
  Ø Kanak-kanak boleh menjalin hubungan mesra dengan kawan-kawan serta rakan sebaya

• Kesan negatif kanak-kanak menyertai sukan atau permainan adalah seperti berikut:
  Ø Kanak-kanak berasa tertekan untuk mencapai kejayaan dalam sukan atau permainan.
  Ø Kanak-kanak mudah mendapat kecederaan fizikal.
  Ø Pencapaian akademik kanak-kanak akan terganggu.
  Ø Kanak-kanak akan mempunyai pengharapan yang tidak realistik iaitu berjaya menjadi seorang ahli sukan.

Kesihatan, Sakit, dan Penyakit

• Dalam kebanyakkan peringkat perkembangan dan pertumbuhan kanak-kanak, peringkat kanak-kanak pertengahan dan akhir adalah umur di mana kanak-kanak mempunyai kesihatan badan yang paling baik.


• Kanak-kanak pada peringkat ini jarang mendapat penyakit dan meninggal dunia berbanding dengan peringkat kanak-kanak lain.

Kemalangan dan Kecederaan

Faktor utama yang menyebabkan kanak-kanak peringkat ini meninggal dunia dan kecederaan berat adalah kemalangan kenderaan sama ada kanak-kanak sebagai pejalan kaki atau sebagai penumpang.

Tambahan pula, kanak-kanak persekolahan ini bermotivasi untuk menunggang basikal telah menambah risiko berlakunya kemalangan.

• Kebanyakkan kemalangan berlaku berhampiran dengan rumah atau sekolah kanak-kanak.

• Langkah pencegah yang paling efektif adalah mendidik kanak-kanak akan bahayanya mengambil risiko dan mengguna peralatan-peralatan sukan dengan cara yang tidak betul.
• Kanak-kanak digalakkan memakai topi keledar yang selamat dan bersesuaian, pelindung mata dan mulut, pelindung pengayuh dan sebagainya semasa bermain atau menjalankan aktiviti-aktiviti sukan.

Kanser

Kanser adalah punca kedua kematian kanak-kanak berumur empat hingga empat belas tahun.

Satu daripada 330 orang kanak-kanak di United State dapat kanser sebelum berumur 19.

Kanser kanak-kanak adalah berbeza dengan kanser orang dewasa.

• Kanser orang dewasa sebahagian besar menyerang jantung, usus besar, dada, prostat dan pancreas.
  
• Kanser kanak-kanak pula kebanyakkan menyerang sel darah putih (Leukemia) otak, tulang, sistem limfa, otot, ginjal, dan sistem saraf.


• Kanser yang paling umum dihidap oleh kanak-kanak adalah leukemia iaitu kanser tisu yang menghasilkan sel darah.

• Leukemia adalah satu kanser di mana sumsum tulang menhasilkan banyak sel darah putih yang tidak dapat berfungsi dengan sempurna.


• Sel-sel darah putih ini menyerang sumsum tulang dan mehapuskan sel-sel yang normal dan sihat.


• Ini menyebabkan kanak-kanak mudah mendapat jankitan virus dan bacteria.
  

Obesiti

• Individu yang mempunyai berat badan 20 peratus lebih daripada berat badan ideal adalah dianggap obese.


• Obesiti semakin menjadi umum dikalangan kanak-kanak American.


• Hampir ¼ kanak-kanak persekolahan adalah obese.


• Yang paling merisaukan adalah 71 peratus kanak-kanak obese yang berumur 10 hingga 13 tahun akan terus mempunyai lebihan berat apabila menjadi dewasa.


• Obesiti akan menyebabkan mereka mendapat penyakit jantung, tekanan darah tinggi, kencing manis,dan penyakit-penyakit lain.


• Obesiti juga menyebabkan kanak-kanak mempunyai penghormatan diri (self-esteem) yang rendah dan mengasingkan diri daripada rakan sebaya.


• Faktor genetik memainkan peranan yang penting dalam obesity.


• Kanak-kanak mempunyai 40 peratus menjadi obese jika salah satu ibu bapa mereka adalah obese.


• Jika kedua-dua ibu bapa adalah obese, kanak-kanak mempunyai 80 peratus menjadi obese juga.


• Persekitaran juga merupakan fakor yang mempengaruhi berat badan seseorang.
  
• Menonton televisyen dalam masa yang panjang tanpa membuat apa-apa senaman yang diperlukan untuk perkembangan fizikal badan akan menjadikan seseorang menjadi obese.

• Mengikut kajian yang dibuat, kanak-kanak yang makan bersama dengan keluarga adalah lebih suka makan sayur-sayuran, makanan berlemak rendah,dan kurang minum air bersoda berbanding dengan mereka yang makan berseorangan.


• Mengikut kajian ini juga, 50 peratus kanak-kanak yang mempunyai berlebihan berat badan adalah mereka yang makan di depan televisyen berbanding dengan 35 peratus kanak-kanak yang berat badan normal.

Kanak-kanak Kurang Upaya

I. Masalah Pembelajaran

Linda Siegel (2003) membuat kesimpulan bahawa definisi bagi kesukaran belajar perlu merangkumi beberapa perkara iaitu paras minimum IQ, kesukaran yang amat nyata dalam bidang yang berkaitan dengan akademik terutamanya dalam membaca dan atau matematik.Pada dua dekad yang lalu, peratusan kanak-kanak yang diklasifikasikan mempunyai masalah pembelajaran meningkat dengan mendadak dari 30 peratus kanak-kanak yang menerima pendidikan khas pada 1997 kepada sekarang di mana lebih 50 peratus kanak-kanak.

• Disleksia adalah kategory di mana kanak-kanak mempunyai kesukaran dalam membaca, menulis,dan mengejaan.
• Kanak-kanak yang mempunyai masalah pembelajaran ini mendapat kesukaran dalam penulisan, ejaan, atau karangan.
• Mereka menulis dengan lambat dan tulisan mereka adalah sukar dibaca.

II. Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)

ADHD adalah kesukaran di mana kanak-kanak selalu menunjukkan satu atau lebih ciri-ciri berikut dalam suatu tempoh masa:

ØKanak-kanak susah menumpukan perhatian.
ØKanak-kanak sangat impassive iaitu mudah dipengaruh, sukar mengawal reaksi,dan bertindak tanpa berfiikir.
ØKanak-kanak adalan terlalu aktif atau hyperactive.

Kanak-kanak ADHD adalah sukar didisiplinkan. Mereka mempunyai masalah dalam hubungan rakan sebaya dan kesabaran yang paling minimum.Punca utama terjadinya ADHD belum ditemui.

• Walau bagaimanapun, beberapa punca dicadangkan adalah kekurangan neurotransmitters tertentu, abnormaliti sebelum dan selepas mengandung, toksik-toksik persekitaran seperti plumbum dan lain-lain.
• 30 peratus hingga 50 peratus kanak-kanak ADHD mempunyai adik-beradik atau ibu bapa yang mempunyai penyakit yang sama.
• Hampir 85 peratus hingga 90 peratus kanak-kanak ADHD mengambil ubat perangsang seperti Ritalin dan Adderall untuk mengawal tingkah laku mereka.
• Ritalin dan Adderall adalah perangsang untuk mempercepatkan sistem saraf dan tingkah laku.
• Tetapi bagi kanak-kanak ADHD, dada ini adalah untuk merangsang kortex prefrontal yang mengawal perhatian, merancang, dan menambah kebolehan kanak-kanak memfokus.

Perkembangan Kognitif

Teori dan Kajian Jean Piaget

Banyak kajian yang telah dijalankan oleh Piaget tentang bagaimana individu memproses maklumat dan mengemukakan pendapat tentang perkembangan kognitif manusia dam bentuk tahap demi tahap. Oleh itu teori perkembangan piaget juga dikenali sebagai teori tahap.

Cara Minda Memproses Maklumat

Jean Piaget menggunakan metodologi kajian klinikal dalam mengkaji proses kognitif anak-anak iaitu melibatkan pemerhatian intensif pada mereka pada tiap-tiap hari semenjak lahir hingga remaja dalam persekitaran semulajadi. Pada pendapat piaget kanak-kanak lahir dengan tingkah laku refleks (menangis, menghisap dan menggapai), berkembang kepada tingkah laku bermatlamat, kemudian berkembang kepada tingkah laku menyelesai masalah. Menurut Piaget, kanak-kanak bina struktur kognitif dalam usahanya memahami persekitaran atau pengalaman. Oleh itu struktur kognitif kanak-kanak bertambah hari demi hari melalui data yang ditafsir dan disimpan oleh kanak-kanak tersebut.

Struktur kognitif terbahagi kepada tiga iaitu tingkah laku, simbolik dan operasi. Tingkah laku (behavioral) ialah pola aksi atau turutan tingkah laku yang digunakan oleh kanak-kanak untuk meneroka dan bergerak balas terhadap objek yang ada di persekitarannya. Simbolik pula diperolehi kanak-kanak semenjak berumur 2 tahun atau sejak boleh bercakap, kanak-kanak boleh berfikir tentang objek, pengalaman dan peristiwa. Simbolik membolehkan kanak-kanak menyatakan objek/peristiwa tanpa perlu kepada aksi atau menggunakan bahasa isyarat. Operasi (operational)diperoleh apabila kanak-kanak berusia 6 atau 7 tahun iaitu apabila mereka boleh melakukan operasi logik atau aktiviti mental yang berkaitan dengan objek atau peristiwa. Juga dikenali sebagai menghasilkan pemikiran yang logik.

Struktur kognitif berubah melalui proses organisasi dan adaptasi. Organisasi bermaksud individi mencantun struktur kognitif sedia ada untuk membentuk struktur kognitif baru yang kompleks. Adaptasi pula mengubah struktur kognitif semasa menemui objek, maklumat atau pengalaman baru melalui asimilasi dan akomodasi.Asimilasi bermaksud menambah maklumat baru atau perkaya struktur kognitif sedia ada. Misalnya: fatin nampak kucing dan diberitahu itulah kucing. Bila Fatin nampak arnab, Fatin sebut kucing. Inilah asimilasi iaitu maklumat diserap tanpa dibuat ubahsuai. Akomodasi bererti mengubahsuai struktur kognitif sedia ada untuk memahami maklumat baru. Dalam contoh di atas, bapa Fatin terdengar Fatin menyebut kucing apabila melihat arnab, bapanya menegur dengan memberitahu itu adalah arnab sebab dia melompat, tidak mengiau dan makan karot.

Apabila kanak-kanak memperoleh maklumat baru maka terjadi ketidakseimbangan (disequilibrium) dalam pemikiran individu, untuk memperoleh semula keseimbangan (equilibrium), kanak-kanak perlu buat organisasi atau adaptasi pada struktur kognitif.

Peringkat Operasi Konkrit (7-11 tahun)

Menurut Piaget, pada peringkat ini kanak-kanak mengalami perkembangan pesat dalam proses operasi kognitif dan mengaplikasi kemahiran ini apabila berfikir tentang objek, situasi dan orang yang telah mereka lihat. Operasi kognitif adalah aktiviti mental dalaman yang membolehkan kanak-kanak mengubahsuai dan menyusun semula imej dan simbol dalam membuat rumusan atau keputusan yang logik. Beberapa pemikiran yang beransur-ansur dikuasai oleh kanak-kanak pada peringkat operasi konkrit ini ialah pengekalan terutamanya isipadu dan berat, mengklasifikasi dan mengkategori serta juga berupaya membuat perkaitan logik (relational logic).

Pengekalan ( conservation )

Pengekalan bermaksud memahami bahawa perubahan objek atau susunan tidak mengubah cirinya atau sifatnya. Pengekalan berlaku pada isipadu atau kuantiti cecair,berat bahan pepejal seperti plastersin dan nombor. Seperti dalam rajah di bawah, sekiranya ditanya soalan kepada kanak-kanak berusia 7 tahun, bekas A atau B' yang banyak air, dia tentu menjawab B' kerana dia telah memperoleh konsep pengekalan isipadu air. Dia juga telah menguasai konsep 'tidak memusat' (decenter) iaitu boleh melihat kaitan tinggi dan lebar bekas air. Dia juga secara mental melakukan proses pembalikan iaitu menuang semula ke dalam bekas A. A dan B adalah 2 gelas yang sama besar diisi kandungan air. Air dalam bekas B dituang dengan air yang sama banyak kepada bekas tinggi iaitu bekas B'

Mengklasifikasi

Kanak-kanak peringkat operasi konkrit boleh mengumpul benda-benda mengikut ciri-cirinya ke dalam kategori tertentu. Contohnya pengangkutan darat terdiri daripada kenderaan seperti kereta, lori, van, basikal, motosikal, trak, ambulance. Cirinya beroda 2, 4 atau lebih dan bergerak atas jalan raya. Begitu juga kereta api, LRT, Putera RT yang merupakan pengangkutan darat yang berjalan di atas landasannya.

Perkaitan Logik

Salah satu kebolehan penting peringkat operasi formal iaitu pemahaman yang lebih baik tentang perkaitan kuantitatif dan perkaitan logik. Contohnya guru memberi arahan "berbaris mengikut ketinggian, dari tinggi ke rendah". Arahan seperti ini mudah difahami oleh mereka yang berada di peringkat operasi konkrit. Mereka telah berkebolehan membuat persirian secara mental (mental seriation) iaitu kebolehan untuk menyusun dalam minda mereka senarai secara siri ketinggian atau berat. Mereka juga berkebolehan dalam 'transitiviti' iaitu menerangkan perkaitan antara elemen dalam sesuatu senarai. Contohnya, Fadlullah lebih tinggi daripada Redza. Redza pula lebih tinggi daripada Firdaus. Siapakah yang lebih tinggi, Fadlullah atau Redza? Mereka yang talah berada di peringkat operasi konkrit akan boleh memberi jawapan yang betul iaitu Fadlullah lebih tinggi daripada Firdaus.

Perkembangan Kognitif Kanak-Kanak Peringkat Operasi Konkrit (7-11 tahun)

Kanak-kanak peringkat operasi konkrit juga secara beransur-ansur berubah daripada pemikiran egosentrik kepada pemikiran decentered atau objektif (slavin, 1997). Pemikiran decentered membolehkan kanak-kanak memahami bahawa persepsi orang lain berlainan daripada mereka. Contohnya bila seseorang kanak-kanak peringkat operasi konkrit ditanya, apakah bentuk awan yang dia lihat pada masa itu? Jawapannya mungkin arnab. Sementara kawannya nampak burung dan yang lain jawab pokok. Dia dapat menerima jawapan rakan-rakannya kerana dia memahami orang lain masing-masing mempunyai persepsi tersendiri.

Satu lagi kebolehan yang diperolehi oleh kanak-kanak peringkat konkrit ialah individu tersebut boleh memikirkan secara serentak tentang keseluruhan kumpulan objek dan hubungan di antara subordinate atau sub-kumpulan yang membentuk kumpulan besar tersebut. Kebolehan ini dinamakan 'class inclusion'.

IMPLIKASI TEORI KOGNITIF PIAGET

Dalam ilmu pendidikan teori piaget meninggalkan implikasi besar kepada teori dan praktisnya (Case dalam Slavin, 1997).teori ini berfokuskan kepada idea perkembangan pendidikan yang sepadan dan bersesuaian dengan kebolehan kognitif dan fizikal pelajar-pelajar. Teori beliau dianggap ‘ever Green’ iaitu yang sesuai sepanjang zaman kerana idea beliau mempengaruhi persekitaran pembelajaran, kurikulum, bahan dan metodologi pengajaran.

Antara implikasi beliau ialah guru harus fokus kepada proses pemikiran dan bukan kepada hasil atau produk akhir bagi memastikan pelajar telah mengalami proses berfikir dengan betul. Pertanyaan yang harus dikemukakan adalah seperti: apa jenis logik yang pelajar guna? Adakah pelajar hanya guna satu aspek situasi sahaja? Adakah mereka terpengaruh kepada aspek luaran sesuatu?. Pelajar digalakkan menggunakan strategi pemikiran yang mereka gunakan untuk menyelesaikan masalah. Pelajar merupakan sumber maklumat paling baik tentang kebolehan pemikiramnya.

Piaget juga menggalakkan pelajar memainkan peranan penting dan melibatkan diri dalam aktiviti pembelajaran melalui penerokaan dan memperoleh pengetahuan melalui interaksi dengan persekitaran.

Piagetian atau pengikutnya menentang idea yang menjadikan pemikiran kanak-kanak seperti orang dewasa. Beliau tidak bersetuju supaya perkembangan kognitif kanak-kanak dipercepatkan (accelerated) melalui kaedah tertentu.hal ini kerana mereka percaya bahawa pengajaran ‘premature’ atau pengajaran yang dipaksa keatas kanak-kanak yang belum sampai pada tahap kematangan tertentu adalah sia-sia kerana kanak-kanak tersebut belum sedia untuk menerima ilmu dan kesannya lebih buruk dari tiada pembelajaran. Kanak-kanak menerima secara ‘superficial’ formula cara berfikir orang dewasa dan bukan melalui pemahaman sebenar mengenai sesuatu perkara (Johnson, 1982)

Menurut pendapat Piaget dan dipersetujuinya terdapat perbezaan individu dalam kecepatan sampai ke peringkat perkembangan tersebut. Semua orang harus melalui peringkat perkembangan kognitif yang sama tetapi masa untuk mereka sampai adalah berbeza. Oleh itu beberapa aktiviti pembelajaran perlu disediakan oleh guru sesuai dengan kebolehan berfikir dan keupayaan fizikal pelajarnya. Penilaian kebolehan pelajar harus setakat mana kebolehannya dan tidak perlu dibandingkan dengan pelajar lain.pendapat ini dipersetujui oleh Gardner (1983) dan Sternberg (1985) dengan menyatakan kecerdasan seseorang bergantung kepada proses penyelesaian masalah atau konteks di mana tiongkah laku tersebut dilaksanakan dalam usaha individu mengubah persekitaran supaya sampai ketahap keselesaan mengikut tafsirannya.

The Self

Tahap Perkembangan Kanak-kanak Pertengahan dan Akhir dalam Diri Sendiri

Kanak-kanak pertengahan dan akhir mempunyai estim kendiri yang menurun. Ini kerana mereka tidak mempunyai kepercayaan diri yang kuat dan mudah tersinggung dengan teguran yang diberikan. Selain itu, kanak-kanak pada peringkat ini mempunyai keinginan mencuba sesuatu perkara yang mereka dengar. Pada teori psikososial Erikson, kanak-kanak pertengahan dan akhir mengunakan teori industri lawan rendah diri iaitu mereka lebih fokus dalam pembelajaran sesuatu yang baru, dan akan merasa rendah diri apabila gagal melakukannya. Oleh sebab itu, kanak-kanak ini memerlukan orang lain untuk menyelesaikan masalah serta membuat keputusan, supaya mereka dapat membuat pilihan yang terbaik untuk berjaya. Selain itu, mereka cuba menunjukkan bakat yang ada pada diri mereka, supaya masyarakat dapat melihat, prihatin dan menyokong kepada bakat yang mereka ada itu. Selain daripada itu, kanak-kanak pertengahan dan akhir juga ingin dipuji dan diberikan sesuatu apabila mereka berjaya dalam melakukan tugas yang diberikan. Dari segi tumbesaran mereka mempunyai peningkatan yang tinggi berbanding pada waktu kanak-kanak awal,iaitu tumbesaran kanak-kanak perempuan lebih besar daripada kanak-kanak lelaki. Selain itu, cara pemikiran mereka juga meningkat iaitu kanak-kanak perempuan lebih matang daripada kanak-kanak lelaki dalam melakukan sesuatu. Seterusnya, dari segi penulisan mereka mampu mengubah tulisan daripada saiz besar kepada saiz normal dan lebih cantik. Kanak-kanak pada peringkat ini lebih suka bermain dan kurang makan, lebih suka keluar rumah berbanding duduk di rumah. Pada peringkat ini juga mereka sudah dapat mengingati peristiwa yang terjadi pada dirinya, dan akan memendam peristiwa itu tanpa memberitahu sesiapa. Pada diri sendiri mereka lebih faham apa yang diperkatakan dan diberitahu berbanding ketika kanak-kanak awal.

Dari segi pelajaran mereka lebih mahir dan mudah memahami sesuatu itu dengan lebih cepat dan mudah. Pada usia ini juga kanak-kanak ini akan menurut apa saja perintah yang diberi dan disuruh. Selain itu juga mereka akan memberi tumpuan yang yang lebih dalam perkara yang mereka suka. Mereka lebih cenderung untuk melakukan dengan lebih baik dan saling berlumba-lumba diantara satu sama lain. Dari segi pergaulan mereka lebih suka mencari kawan yang ramai dan memilih kawan, sertalebih senang mengungkapkan kata-kata yang benar tanpa memikirkan perasaan orang lain. Pada umur ini mereka sudah didedahkan dengan batas pergaulan yang mereka perlu ikut mengikut agama masing-masing.